شربت گل گاو زبان

معمولا شربت های گیاهی حاوی عصاره گیاه به عنوان ماده موثره هستند، لذا گاهی ممکن است دارای ذرات معلق یا رسوب بافت های گیاهی باشند که در کیفیت و اثربخشی دارو تاثیری ندارند. در چنین مواردی حتما قبل از مصرف، بطری شربت را خوب تکان دهید.
گل گاو زبان:
یک گیاه علفی از گیاهان داروئی و دارای روغنی است که به علت خاصیت شفا دهندگی از مدت ها قبل از اهمیت خاصی برخوردار بوده است. این گیاه به احتمال زیاد بومی منطقه مدیترانه است ولی گونه Echium Amoenum آن بومی نواحی البرز ایران می باشد. کشاورزان بذر این گیاه را از حالت وحشی جمع آوری و برای مصارف داروئی کشت می نمایند. کشت و کار گاو زبان به وسیله عرب های مسلمان در جنوب اسپانیا در قرون وسطی رواج یافت. این گیاه در بسیاری از مناطق اروپا، غرب آسیا و آمریکا شمالی می روید و اغلب به صورت وحشی در محل های لم یزرع و حاشیه رودخانه ها دیده می شود. اندام های هوایی در ابتدای گل دهی از خرداد تا شهریور جمع آوری و در سایه خشک می شوند. امروزه ثابت شده که محصولات حاصل از برگ ها و پودر این گیاه خاصیت ضد افسردگی دارد و باعث افزایش نشاط روحی می شود. شربت آن ضد استرس های روحی و آرامش دهنده و تسکین دهنده و تقویت کننده قلب می باشد. برگ و سرشاخه های گلدار این گیاه اثرات نرم کننده سینه داشته و برای رفع سرفه مفید است و جوشانده سرشاخه های گلدار آن، ضد درد، معرق و خلط آور بوده وگل های آن در مصارف خارجی به عنوان نرم کننده پوست استفاده می شود.
 بادرنجبویه نیز به عنوان یک گیاه ضد استرس، اثرات این گل را تقویت می کند.