جوینت فری تریپل اکشن

آرتروز:
یک بیماری مفصلی است که در آن غضروف مفصلی آسیب دیده و تخریب می شود و استخوان نزدیک مفصل تغییراتی پیدا کرده و برجستگی های کوچک استخوانی به نام استئوفیت در اطراف مفصل بوجود می آید. به همین دلیل بعضی از مردم به این بیماری ساییدگی مفصل هم می گویند.
نام دیگر این بیماری استئوآرتریت است. آرتروز شایعترین بیماری مفصلی در دنیا بوده که مردان و زنان را مبتلا می سازد. آرتروز در دهه دوم و سوم زندگی شروع شده و در سن 70 سالگی همه افراد درجاتی از این بیماری را تجربه می کنند. در سن 40 سالگی تقریبا همه افراد جامعه تغییرات آرتروز را در مفاصل خود دارند ولی بیشتر آنها علامت خاصی احساس نمی کنند و تعداد نسبتا کمی دچار علائم آرتروز هستند.
نشانه‌های آرتروز:
درد مفصل، خشکی مفصل بعد از یک دوره بدون فعالیت مانند خوابیدن یا نشستن، تورم و سفتی در یک مفصل یا بیشتر و محدودیت حرکت. این علائم بعد از فعالیت سنگین شدیدتر می‌شوند.
اگر چه علت دقیق آرتروز شناخته شده نیست، اما بعضی معتقدند که تخریب مفصل در پاسخ به استرس فیزیکی، فعالیت شدید بدنی و ضربه وارده به غضروف ایجاد می شود. با تخریب غضروف انتهای استخوان، مفصل شکل طبیعی خود را از دست می‌دهد. به علاوه بافت مفصلی تخریب شده سبب آزاد کردن ماده‌ای به نام پروستاگلاندین شده که مسئول درد و تورم مفصل است.
گلوکزآمین:
یک قند آمینی است که برای ساخت گلیکوپروتئین ها و گلیکوزآمین ها که در مایع سینوویال (درون مفصلی) ، لیگامانها (رباط ها) و سایر ساختمانهای مفصلی یافت می شوند، ضرورت دارد.
گلوکزآمین سولفات وزن مولکولی نسبتا پایینی دارد و در روده کوچک به مقدار زیادی غیر یونیزه بوده و سریعا جذب می شود و گرایش خاصی به غضروفها دارد.
مکمل های گلوکزآمین خاصیت ضد التهابی دارند و در تحریک متابولیسم کندروسیت ها ( سلولهای بافت غضروفی) و تشکیل کلاژن و نهایتا ساخت غضروف های جدید و ترمیم غضروفهای آسیب دیده نقش موثری دارند.
گلوکزآمین همچنین در کاهش روند تخریب غضروفها که در بزرگسالان باعث خشکی و سفتی مفاصل می شود، نقش مهمی دارد.
کندرویتین:
یک ماده طبیعی در بدن است و قالب اصلی در تشکیل ساختمان ماتریکس مفاصل به شمار می آید. کندرویتین باعث خاصیت ارتجاعی غضروف ها و حرکت طبیعی و روان مفاصل در بدن می شود.
تحقیقات بالینی نشان داده است که ترکیب کندرویتین و مسکن های رایج در مقایسه با تجویز مسکن به تنهایی بطور موثرتری دردهای مفصلی را کاهش می دهد.
متیل سولفونیل متان:
MSM یا متیل سولفونیل متان، ترکیبی گوگرد دار و طبیعی است که در بافت ها و مایعات همه موجودات زنده یافت شده و منبع تامین کننده گوگرد مورد نیاز بدن است.
MSM به طور طبیعی و به میزان اندک در برخی گیاهان سبز، میوه ها و سبزیجات و غدد آدرنال انسان وجود دارد.
مطالعات نشان داده است که مصرف MSM در بیماران مبتلا به آرتروز، اثرات سودمند زیر را به دنبال دارد:
-1 اثرات ضد التهاب
-2 کاهش انقباض عضلانی اطراف مفصل
-3 بهبود جریان خون
-4 کاهش تشکیل بافت اسکار
-5 تامین گوگرد مورد نیاز برای تولید غضروف

منبع: sepehrdaru.com