برونکلدین

آثار فارماکولوژیکی و مکانیسم اثر:
حضور تیمول و کارواکرول از اجزاء فنولیک این گیاه، سبب مشاهده اثرات آنتی اسپاسمودیک، ضد سرفه و اکسپکتورانت آویشن شده است. این ترکیبات فنولیک، با پلاک کانال های کلسیمی، سبب بروز اثرات ضد اسپاسم در راه های هوایی می شوند. بعلاوه، رزماریتیک اسید موجود در گیاه آویشن، در کنار تیمول و کارواکرول، با مهار سنتز پروستاگلندین ها می تواند به تخفیف علائم التهاب در انواع سرماخودگی ها، برونشیت ها و التهابات مجاری تنفسی فوقانی کمک نماید. حضور ساپونین ها و ترکیبات فلاونوئیدی آویشن، اثرات اکسپکتورانتی اثبات شده ای را نشان می دهد. اثرات آنتی میکروبیال هم از گیاه دیده می شود. به این ترتیب گیاه آویشن در تسکین انواع سرفه ها و جلوگیری از تشدید آنها در انواع برونشیت های حاد، سرما خوردگی ها و عفونت های راه های تنفسی، درد گلو و التهابات مجاری فوقانی تنفسی مورد استفاده قرار می گیرد که توسط کمیسیون E نیز مورد تایید قرار گرفته است.